maandag 21 november 2011

5 onder 1 dak..... Mist.









5 onder 1 dak......Mist.






Mist.

En langzaam worden we een eiland
verdwijnen in een mist
van
slierten wollen vlagen
veroveren zo mijn dorp
waarvan niemand nu nog wist.
_
Laat een ander ons niet vinden nu
laat ons ons dorp maar zijn.
_
De grijze muren dempen
al het wereldse lawaai
En even hoef ik nooit meer iets
dan mens in mist te zijn.




Inge zwerver


maandag 14 november 2011

5 onder 1 dak…..Rijkdom.


5 onder 1 dak…..Rijkdom.
Bij Thijs draait het nog al es om geld. Hoe jong dat ie is, hij mag er graag wat van hebben.
Regelmatig bedenkt hij manieren, hoe hij ooit zelf zoveel mogelijk centjes kan gaan verdienen. Inmiddels weet ik, dat als je Lego-ontwerper wordt, je logischerwijs  gratis Lego voor je eigen kinderen kunt krijgen. Dat is een dikke plus. Kies je daarentegen voor het beroep van kok, dan ben je verzekerd van een leven lang voedsel. Een combinatie van beide beroepen is zijn ideaal.
Als Thijs zo nu en dan een zakcentje van zijn oma ontvangt, rent hij onmiddellijk richting de kast met spaarpotten. Onderweg nog net een dankjewel roepend naar zijn gulle grootmoeder. Slimme kleinzonen vergeten het bedankje niet, ze moeten immers vooruit blijven kijken. 
Urenlang kan hij ons vertellen, over wat hij met het geld zou kunnen gaan doen. Voornamelijk speelgoed kopen. Een logische wens van een zesjarige vindt u niet? We laten hem maar. Z’n wensen zijn prettig om naar te luisteren. Vol jongensfantasie en hartstocht. Waar vind je het nog.
Zelf geld verdienen doet ie ook hoor. Ik zie hem nog zitten. Op een dag in het voorjaar. Voor ons huis, op de stoep. Een tafeltje met daarop welgeteld één aardbei. Zelfgekweekt, dat moet gezegd. Thijs op een stoeltje achter dat tafeltje.
Toen de auto’s maar langs bleven rijden en er niemand stopte, veranderde mijn zoon in een heuse marktkoopman. Hij begon zijn waar aan te prijzen middels het roepen naar voorbijgaande potentiële kopers: ‘Aardbei te koop, één euro maar’! Toen ook dit niet hielp, plukte hij een bosje lavendel; als extra gratis product, bij aankoop van die ene rode vrucht. 
Uiteindelijk kwam zijn grote zus de aardbei inclusief lavendel kopen, ze betaalde met een euro van haar vader. Om de situatie te redden.
Mooi is het dan (dit alles in het achterhoofd hebbende) dat deze zelfde Thijs onlangs aan de keukentafel met een prachtige uitspraak kwam. Het ging over geld en hoeveel mama daarvan had. Ik moest hem teleurstellen. ‘Niet zoveel Thijs’ antwoordde ik hem.
Ik had verwacht dat dit een fikse tegenvaller zou zijn, maar niks hoor. ‘Mama, jij hebt dan niet veel centjes, maar jij bent zo lief mama, dan ben je ook heel rijk. Rijk van liefde’.
Volgens mij is het best een pienter mannetje, die Thijs van mij!


Inge Zwerver