Over basilicum en twee dingen tegelijk doen.
Soms denk je even iets nuttigs te kunnen doen op een moment dat je kinderen ook thuis zijn.
Ervaring leert mij zo langzamerhand dat dat eigenlijk onmogelijk is.
Toch doe je als ouder altijd maar weer een poging.
Net als ezels met stenen.
Het eindigt altijd in ergernis of chaos.
Er was zo'n moment.
Ik had maar één kind bij huis en dat kind zat zoet te spelen.
Al een tijdje ook.
Dan kan er wel even wat achterstallige administratie worden bijgewerkt denk je dan. Computer aan, papieren erbij en een frons op je voorhoofd.
Je kind wandelt langs en praat.
Eigenlijk gaat het daar al mis.
Hij vertelt over Ninja's en vraagt in een volgende zin hoe ook alweer overmorgen heet. Maar dan voor gisteren.
Mijn frons wordt dieper en ik raak het spoor een beetje bijster.
In zowel de adminstratie als de gedachtenkronkels van mijn kind.
Ik toets wat cijfers in en krijg een ingeving.
Eergisteren roep ik blij.
"Ja, die bedoel ik, eergisteren"!
Het kind kijkt ook blij.
Er dwarrelen wat papieren op de grond.
Thijs, het kind in kwestie, vraagt wat hij eergisteren ook alweer voor het eerst had gegeten.
Mijn hoofd steekt net boven de rand van de tafel.
Ik zie hem wijzen naar een bloempot op het aanrecht.
"Basilicum Thijs".
"Basilicum"!
"Dank je mam", lacht Thijs.
Hij trekt wat blaadjes van de plant, steekt ze in zijn mond en loopt de tuin in.
Je moet veel basilicum eten wil je later een goede Ninja worden.
Ik zucht diep, geef het op en duw de papieren onafgewerkt in een map en neem een kop thee.
Blazend over de hete mok dwaalt mijn blik over het aanrecht.
Plotseling verschiet ik van kleur.....
De basilicum staat helemaal aan de andere kant, naast het fornuis.
Links staat een andere pot.
De pot van Thijs.
Een pot met Petunia's uit de tuin.
Even opzoeken of ze giftig zijn, die Petunia's.......
Inge Zwerver
